Arkadaşlar selamlar. Psikoloji üzerine okuma yapmış, bu alanda bilgili arkadaşlar özellikle.
İçimde iflah olmaz bir alaycılık ve ciddiye almama/alamama duygusu var. Çoğu kez bu davranışlarımdan dolayı yakın olduğum/bulduğum insanlardan gerçekten sert tepkiler aldım. Yeni bir şey değil epey (hatırlamıyorun) uzun süredir böyleyim. Boş kafasını öküz gibi durarak, sığ bir ciddiyetle saklamaya çalışan tiplerden ortamlarda bolca görüyoruz. Bu tip insanların bulunduğu ortamlarda (ki genelinde bulunuyorlar) bu davranışlarımın çok iyi karşılanabileceğini söyleyemeyiz. İkili ilişkilerde de herhalde itici oluyor ki olumsuz bir etkisi var. Bu kadınlarla iletişime de yansıyor, hangi kadın -özellikle ortak bir çevreyi paylaşıyorsan- ikili ilişkilerinde kötü biriyle olmak ister ki? Zaten normalde ben bu davranışlarımdan vs. kendim bir rahatsızlık duymuyordum, çevrenin tepkisi çok da umrumda değildi. Ama özellikle şu sıralar kadınlar konusundaki noksanlığımı kapatmaya karar verdim ve kadınlar konusunda gerçekten bu davranışlarımın ve bu davranışlarımın sonuçlarının epey olumsuz etkisi var.
Az çok Freud okudum ve aşinayım. Psikanalitik yöntemi biraz biliyorum ve düşünüyorum. Peki sizce bu alaycılığın/ciddiyetsizliğin sebebi ne olabilir veya genelde nedir? Bilinçaltında özellikle.
Kendimi ciddi olmaya zorluyorum, bu sefer durgunlaşıyorum ve kendi içimde çok düşünmeye başlıyorum kafamda kuruyorum gibi, her şeyi gerekli gereksiz düşünüyorum. Karamsarlık da bir yandan göz kırpmaya başlıyor. Bu sefer de çok ciddi bir zihinsel yorgunluk çöküyor.