- Katılım
- 15 Ekim 2019
- Mesajlar
- 145
- Tepkime puanı
- 191
- Şehir
- Ankara
Hepinize selam arkadaşlar, henüz lisede olmama rağmen 7-8 aydır bu alfadır şudur budur şeylerinin içindeyim. Galiba az önce öğrendiğim her şeyi çöpe attım.
Okuldan dönerken yürüyerek gitmek istedim ve uzun da olsa yürümeye başladım. Her zamanki yolumdan giderken bir anda önceden bir kez tanışıp daha sonra hiç karşılaşmadığım bir kızı gördüm.
Hiç tereddüt etmeden yanına gittim. Dedim ki:
B: Biz bir yerden tanışıyoruz.
K: (o sırada müzik dinliyordu ama benim onunla konuştuğumu görünce kulaklıklarını çıkardı) evet, seninle .....dan tanışıyoruz değil mi?
B: Evet doğru
Bir süre böyle devam ettik. Özele inerek yani ayrıntıdan çok duygusal konuşmaya çalıştım. Biraz devam ettikten sonra
K: Sen yoluna devam etmeyecek mısın?
B: (Buna zaten hazırlıklıydım, kollarımı kavuşturup biraz da trip atarcasına) Gitmemi istiyorsan madem, hıh
Yapıp yoluma döndüm. Yürür gibi yaptım. O sırada önüme çıkar gibi yaklaşarak "Hayır hayır" falan dedi.
Bir süre daha konuşmaya devam ettik. Konuşurken alt dişleri bile görünecek şekilde gülüyordu. Sonra
K: Yürüyelim mi?
Dedi. Afalladım açıkçası. Beklemiyordum çünkü. Olur dedim. Yürümeye başladık.
Yolda biraz daha konuştuk. Benden kendini hiç çekmiyordu, eğer bir adım kadar uzaklaşırsam yakınıma geliyordu.
Evime 2 durak vardı, bir durak kala "ben buradan bineceğim" dedi.
Yine şaşırdım.
Buradan mı, diye sordum. Evet dedi. Ulan dedim SYNTHWAVE, acaba nerede batırdın? Nasıl yaparsın bunu?
O anki şaşkınlıkla kahrolası şu cümleyi söyledim.
B: Tamam görüşürüz o zaman, gerçi istemeyebilirsin ama cart curt bişeyler geveledim işte.
Sonra ne dediğimi fark ettim, kızın ne dediğini hatırlamıyorum bile
Sonra GERİZEKALI BİR BETA GİBİ sol elimi robot gibi kaldırdım (anlamışsınızdır siz), görüşürüz dedim.
Sonra kendimden utanıp bişey çaktırmamaya çalışarak yürüdüm, eve ulaştım.
Eksikliklerimi yüzüme çarparsanız memnun olurum çünkü yaptıklarım yüzünden kendimi parçalayasım var.
Okuldan dönerken yürüyerek gitmek istedim ve uzun da olsa yürümeye başladım. Her zamanki yolumdan giderken bir anda önceden bir kez tanışıp daha sonra hiç karşılaşmadığım bir kızı gördüm.
Hiç tereddüt etmeden yanına gittim. Dedim ki:
B: Biz bir yerden tanışıyoruz.
K: (o sırada müzik dinliyordu ama benim onunla konuştuğumu görünce kulaklıklarını çıkardı) evet, seninle .....dan tanışıyoruz değil mi?
B: Evet doğru
Bir süre böyle devam ettik. Özele inerek yani ayrıntıdan çok duygusal konuşmaya çalıştım. Biraz devam ettikten sonra
K: Sen yoluna devam etmeyecek mısın?
B: (Buna zaten hazırlıklıydım, kollarımı kavuşturup biraz da trip atarcasına) Gitmemi istiyorsan madem, hıh
Yapıp yoluma döndüm. Yürür gibi yaptım. O sırada önüme çıkar gibi yaklaşarak "Hayır hayır" falan dedi.
Bir süre daha konuşmaya devam ettik. Konuşurken alt dişleri bile görünecek şekilde gülüyordu. Sonra
K: Yürüyelim mi?
Dedi. Afalladım açıkçası. Beklemiyordum çünkü. Olur dedim. Yürümeye başladık.
Yolda biraz daha konuştuk. Benden kendini hiç çekmiyordu, eğer bir adım kadar uzaklaşırsam yakınıma geliyordu.
Evime 2 durak vardı, bir durak kala "ben buradan bineceğim" dedi.
Yine şaşırdım.
Buradan mı, diye sordum. Evet dedi. Ulan dedim SYNTHWAVE, acaba nerede batırdın? Nasıl yaparsın bunu?
O anki şaşkınlıkla kahrolası şu cümleyi söyledim.
B: Tamam görüşürüz o zaman, gerçi istemeyebilirsin ama cart curt bişeyler geveledim işte.
Sonra ne dediğimi fark ettim, kızın ne dediğini hatırlamıyorum bile
Sonra GERİZEKALI BİR BETA GİBİ sol elimi robot gibi kaldırdım (anlamışsınızdır siz), görüşürüz dedim.
Sonra kendimden utanıp bişey çaktırmamaya çalışarak yürüdüm, eve ulaştım.
Eksikliklerimi yüzüme çarparsanız memnun olurum çünkü yaptıklarım yüzünden kendimi parçalayasım var.
