Bir gün bir zengin adamı arkadaşları içki içmeye çağırmış.
Bu adamın parası olduğu için yanından arkadaşları eksik olmuyormuş.
Adam iş yerini büyütmek için borçlanmış ve sonuçta bu borçların altından kalkamamış.
Şirketinden kazandığı parayla da sürekli bir şeyler alıyormuş, tutumlu değilmiş.
Adam sonunda iflas etmiş.
Adamın parası olmayınca hiç arkadaşı kalmamış.
Parası olmayınca herkes onu dışlamış.
Adam insanların iki yüzlülüğünü fark etmiş.
Bu olay ona ders olmuş.
Girmiş bir inşaata ve kamyon kamyon çimento indirmeye başlamış.
Sonra adamın biraz parası olunca yine içmeye, oraya, buraya çağıranlar olmuş.
Adamın söylediği şey ise
"Ben arkadaş ne bilmiyorum bana para verin olmuş."
Birisi ona konuşup akıl mı veriyormuş, "bana akıl verme, bana para ver dermiş."
Adama bu büyük bir ders olmuş, tutumlu olmayı öğrenmiş, adam emekli olmuş ama şimdi bel ağrıları çekiyormuş.
Kıssadan hise: İnsanlar 2 yüzlü. Paranız varken sizle arkadaş olurlar paranız yokken kimse yüzünüze bakmaz.
Onlara yaranmaya çalışmak yerine tutumlu olun, kendinizi garantiye alın.
Kendinizi geliştirip, kendinize mutlu olduğunuz bir yaşam tarzı inşaa edin.
Mutluluğu insanlarda ve onların sizi onaylamasında aramayın.
Siktir edin çıkarcıların hepsi sizi dışlasın.
Arkadaşların size bir yararı yok.
Paranın ve gücün size yararı var.
Farklı şeylere odaklanıp güçsüz kalmayın.
Yani oyunlarla falan sizi uyutmalarına, oyalamalarına izin vermeyin.
Onun yerine açın bir kitabı bitirin.
Bilgi kazanmış olursunuz.