- Katılım
- 25 Mart 2020
- Mesajlar
- 106
- Tepkime puanı
- 230
- Yaş
- 35
- Şehir
- Ankara
Eski çalıştığım iş yerinde nişanlı bir kız vardı. Hatun ile ilk başlarda pek muhabbetimiz yoktu "merhaba, merhaba" takılıyorduk sadece.
Hatun bir gün beni iş dışında bir mekanda gördü. Üzerimde deri ceket, kulaklarda küpeler yanımda da bir kaç kız arkadaş oturmuş bira içiyorduk. O günden sonra hatunun gözünde inanılmaz bir yere gelmiştim.(iş yerinde sürekli gördüğü takım elbiseli iyi aile çocuğu aslında serseri bir badboydu kızlar için muhteşem bir detay)
Hatun ile iş yeri bilgisayarında skype üzerinden yazışmaya başladık. Ben cool takılıyordum. Şakasına "kahvemi getirsene asistan" filan yazıyordum. Kız gerçektende getiriyordu. Öğlenleri birlikte yemeklere çıkmaya başladık. Hatuna elimdeki işlerimi bile yaptırıyordum. Kıza yemek muhabbeti yapıyordum (mesela kısır olsa da yesek filan) kız ertesi gün bana kısır yapıp getiriyordu. Resmen kulum kölem olmuştu. Beni çok yakışıklı bulduğunu söylüyordu, benim her sözümü büyük dikkatle dinliyor yaptığım tüm espirilere kötü olanlara bile anıra anıra gülüyordu.
Şimdi bu hikayenin sonunda ne olmalı? Ben hatunu eve atıp çatır çatır hoplatmalıyım ve fuckbuddy olarak elimin altında tutmalıyım.
Değil işte o zaman mavi haplı bir totoşum. Kızı dışarı yemeğe çıkar ve "sana aşığım nişanlından ayrıl hemen evlenelim" de. Evet büyük bir gerizekalıyım. Hatta abart "sensiz yaşayamam senle olmasak bile sen hep benim kalbimde yaşayacaksın". Kimsede silah yok mu acaba? Biri çekip beni vursun lütfen.
Daha sonra olanlar kız 180 derece döndü. Hemen her konuda benimle dalga geçmeye, beni küçümsemeye başladı. Hatta tipimle bile taşşak geçiyordu. İstediğim en ufak bir şeyi yapmıyor. Attığım mesajlara geri dönmüyordu vs vs. Daha sonra nişanlısı ile evlendiler ve bir daha da görmedim.
Aslında bilmeden Alfa olarak başladığım ilişkiyi totoş bir beta olarak sonlandırmıştım. Elbette şimdi bu olayı hatırladığımda kendimden nefret ediyorum. Gerçekten iğrenç bir yaratıkmışım.
Hatun bir gün beni iş dışında bir mekanda gördü. Üzerimde deri ceket, kulaklarda küpeler yanımda da bir kaç kız arkadaş oturmuş bira içiyorduk. O günden sonra hatunun gözünde inanılmaz bir yere gelmiştim.(iş yerinde sürekli gördüğü takım elbiseli iyi aile çocuğu aslında serseri bir badboydu kızlar için muhteşem bir detay)
Hatun ile iş yeri bilgisayarında skype üzerinden yazışmaya başladık. Ben cool takılıyordum. Şakasına "kahvemi getirsene asistan" filan yazıyordum. Kız gerçektende getiriyordu. Öğlenleri birlikte yemeklere çıkmaya başladık. Hatuna elimdeki işlerimi bile yaptırıyordum. Kıza yemek muhabbeti yapıyordum (mesela kısır olsa da yesek filan) kız ertesi gün bana kısır yapıp getiriyordu. Resmen kulum kölem olmuştu. Beni çok yakışıklı bulduğunu söylüyordu, benim her sözümü büyük dikkatle dinliyor yaptığım tüm espirilere kötü olanlara bile anıra anıra gülüyordu.
Şimdi bu hikayenin sonunda ne olmalı? Ben hatunu eve atıp çatır çatır hoplatmalıyım ve fuckbuddy olarak elimin altında tutmalıyım.
Değil işte o zaman mavi haplı bir totoşum. Kızı dışarı yemeğe çıkar ve "sana aşığım nişanlından ayrıl hemen evlenelim" de. Evet büyük bir gerizekalıyım. Hatta abart "sensiz yaşayamam senle olmasak bile sen hep benim kalbimde yaşayacaksın". Kimsede silah yok mu acaba? Biri çekip beni vursun lütfen.
Daha sonra olanlar kız 180 derece döndü. Hemen her konuda benimle dalga geçmeye, beni küçümsemeye başladı. Hatta tipimle bile taşşak geçiyordu. İstediğim en ufak bir şeyi yapmıyor. Attığım mesajlara geri dönmüyordu vs vs. Daha sonra nişanlısı ile evlendiler ve bir daha da görmedim.
Aslında bilmeden Alfa olarak başladığım ilişkiyi totoş bir beta olarak sonlandırmıştım. Elbette şimdi bu olayı hatırladığımda kendimden nefret ediyorum. Gerçekten iğrenç bir yaratıkmışım.