Hayatınız çok kötü, her şey ter mi gidiyor? Ve sizi kurtaracak tek bir şey mi var? İnan bana o şey tek kurtarıcı değil. Ve muhtemelen de tek başına kurtarabilecek bir şey de değil. Buna nesneyi kutsallaştırma psikolojisi diyorum. Çaresiz olduğunuza inanıyorsunuz ve çözüm üretmek konusunda tembellik ederek tek bir şeye odaklanmayı tercih ediyorsunuz. O şeyin tek başına her şeyin çözümü olacağına inanıyorsunuz. Ör. ben Neill Strauss'un Oyun kitabını okuduğumda kızlarla tanışmak konusunda ciddi bir sorunum vardı. Ve o kitabı okuyunca şöyle dedim: İşte bu! Eğer oyunu kurallarına göre oynarsam kızlarla tanışabilirim. Bu hayatımdaki her şeyin çözümü olabilir. Her kızı tavlayacak güce sahip olabilirsem her şeyi yapabilirim. Oyun muhteşem bir şey. Oyun hayatımdaki her sorunu çözebilecek bir şey...
Nesneyi kutsallaştırdım...
Sonradan fark ettim ki Oyun sadece belli sosyal dinamikleri kavramaya yardımcı olan, pratik bir bilgi kaynağı. Aslında sosyal hayat düşündüğümden çok daha basitti. Bir kızı tavlamak için set açıp, neg atmama, tavus kuşu teorisini uygulayıp, kino yapmama gerek yoktu. Sadece biraz eğlenceli olup kızla sohbet etmeliydim. Bunun dışında özgüvenli ve soğukkanlı olmak gibi kızların hoşlandığı bazı karakteristik özelliklere ihtiyacım vardı. (Sonradan fark ettim ki aslında bunlar olmadan bile sadece eğlenceli bir sohbetle başarılı olabilirdim.) İlk okuduğum kitap Gökhan X'in Her Ay Farklı Kızlarla Görüş kitabıydı. (İstek olursa PDF ekleyebilirim.) Bundan sonra baştan çıkarma üzerine bir sürü kitap okudum ve çoğunun gereksiz olduğunu fark ettim. Boşu boşuna kafamı karıştırmıştım. Tanıdığım başarılı erkeklerin hiçbiri bu okuduklarımı bilmiyordu. Hatta bazıları baştan çıkarma dinamiklerinin aksine davrandıkları halde başarılı olabiliyordu. Aslında her şey oldukça basitti. Bakımlı, eğlenceli ve özgüvenli bir erkeğin başarılı olma ihtimali yüksekti. Her kızı tavlamak ya da sihirli sözcükleri dizmek gibi bir şey yoktu ama her kızda başarılı olmak için şansın vardı. Ortada muazzam bir şey yoktu. Kutsal bir nesne yoktu. Aslında aradığım çözüm hayatın içindeydi ve cevabı çok basitti. Muazzam bir kurtuluş olmadığı gibi muazzam bir kurtarıcı da yoktu. Kızlar konusunda başarılı olmak hayattaki her sorunumu çözmüyordu. Hayatımı daha iyi yapmıştı ama muhteşem yapmamıştı. Aslında beynim hayatımdaki sorunlara çözüm üretmek için böyle kısayoldan bir hileye başvurmuştu. Eğer bir şeyleri tek kurtarıcınız olarak görüyorsanız onu aslında gözünüzde büyütüyorsunuz. Aslında o sizin tek kurtarıcınız değil ve inanın bana çözüm düşündüğünüzden çok daha basit...

İşte olayı çözen biri daha, aramıza hoşgeldin Metafor!