Arkadaşlar uzun zamandır çok derin bi boşluğa düşüyor gibiyim ki umarım yaşımdan kaynaklı geçici bi ruh halidir.Özellikle virüs kaynaklı karantina sürecinde bu durumla daha da çok karşılaşır oldum. Arkadaşlar ben çok mutsuzum ve sebebini dahi bilmiyorum , arkadaşlarım,ailem,ekonomik özgürlüğüm bağımsızlığım,kadınlar hayatımda çok berbat diyebilceğim hiçbirşey yok, sürekli kendimi geliştirmeye başaralı saygın elit birisi olmak için çabaladım, kendi paramı kazanmaya odaklandım,bir çok kadın girdi çıktı hayatıma ve farkettim ki ben bunları sadece bahsettiğim bu hissi baskılamak için kullanıyor kendimi kandırıyormuşum. Aslında uzun zamandır farkındaydım bunun sadece kabullenmemiştim, bu hayatta hiçbişeyin beni gerçekten mutlu edebilceğini sanmıyorum hayal bile edemiyorum, beni mutlu edebilicek bi hayalim bile yok,kafamın içinde bi ses sürekli bana bu hayatta hiçbirşey çabalamaya değer değil herşey boşa diyip duruyor sürekli , geçen hafta evde durduk yere ağlamaya başladım bi çeşit kriz gibi ve artık kabullendim bu duruma çözüm bulmam gerek ailemin yanına taşındım yanlız yaşıyorum uyku düzenim bozuldu belki bu sebeple depresifleşmiştirim diye düşündüm hala aynıyım psikoloğa görünmeyi düşündüm virüs den dolayı riske girmek istemiyorum özel bi psikoloğa gitmek içinde aileme yük olmak istemiyorum. Böyle bi şeyle daha önce karşılaşan oldumu tavsiyelerinize yardımınıza ihtiyacım var.

Ben karşılaşmıştım dostum Yazdıklarını birebir yaşıyor,evde ağlıyor,işe gidip geliyor ve bu olumsuz durumun neden olduğunu bir türlü anlayamıyordum.Psikoloğuma whats apptan mesaj attım ve online seans için randevu aldım.Görüşme saati geldiğinde yine wp üzerinden yarım saat boyunca konuştuk.Bana ev iş arasında sürekli sıkıştığımı ve izinli günümde sosyalleşmemi söyledi.

Görüşme bittikten sonra beni sürekli part time işe çağıran ama her defasında kabul etmediğim arkadaşıma mesaj attım ve teklifinin hala geçerli olup olmadığını sordum.Hala geçerli olduğunu söylediğinde de izinli günümde işyerine gidip gün boyunca çalıştım.

Psikoloğumla bir sonraki wp üzerinden yaptığımız seansta ona teşekkür ettim ve şunları söyledim ;

- Part time gittiğim işte bir kızla tanıştım ve artık sevgiliyiz.Şu an ruh halim harika.

Bir yılın üzerinde harika bir ilişkim oldu.Sonra ayrıldık.Şu an bile o günlere dönüp onu düşünüyorum.Gerçekten harika zamanlardı.

Sorunun beynini meşgul etmemen kardeşim. Ve sana iyi gelicek sosyal ortamını yaratamaman. Hayatıma kızlar gelip geçti demişsin, demek ki seni mutsuz eden şey ya doğru insanı bulamaman ki arayış içerisinde olursan bulamazsın ya da kızlardan medet umman.

Yıllar öncesinde büyük derecede aşk dediğimiz olayın acısını çekerken arkadaşlarıma sarıldım. Dışarda çok kavga ettim, çok gezdim, suç sayılacak bir ton olay yaşadım, sokağı gördüm, dostluğu, acıyı herşeyi neredeyse yaşadım, olgunlaştım. Demem o ki belki de çözümün dostlarındır Belki de çözümün ailendir. Ama dersen ki bunların hiç biri bana iyi gelmez beynini meşgul et kardeşim. Yukarı da dostumuzun dediği gibi part time iş olabilir, kendini geliştirmek, kurs, spor bunlar yardım edici faktör ve orda girişken bir şekilde olmaya çalışıp insanlarla sosyal bir ortam kurabilirsin.

Herkes senin düştüğün boşluğa düşüyor ve dışarı çıkamadığımız için beynimiz hiç meşgul olmuyor ve birçok düşünce zihnimize geliyor. Tavsiyem ev olarak kitap oku, spor yap, seveceğin bir dizi bul, film izle. Kızlarla konuşmayı seviyorsan azar programı indir vaktinin geçmesini sağla

dümdüz depresyondaysım brom. aynı hisleri bende yaşıyorum, fakat ben senin tam aksine ne kadar istersem istiyim ağlayamıyorum.