Alfaloji Forum

Sitemizde şu anda bakım yapılmaktadır. Üyelik istekleri ve konular bakım sonrasında onaylanacaktır.

DURUM DEĞERLENDİRMESİ

Katılım
28 Mayıs 2020
Mesajlar
107
Tepkime puanı
271
Şehir
İstanbul
uzun bir aradan sonra merhaba. adeta çöle dönüşmüş burası.

bugün özel bir gün ve genel ama kısa bir değerlendirme yapmak istiyorum.

umutsuz bir ergenken hayatta yaşamak istediğim her şeyi yaşadım. çok güzel dostluklarım oldu, deliler gibi ve kaliteli bir biçimde eğlendim. birçok kızı ilk gördüğüm andan yarım saat sonra baştan çıkardım, sevgililerim oldu, sabahlara kadar seviştik. bir tanesiyle çok tutkulu bir aşk yaşadık, ardından bolca acı çektim. estetik bir vücudum var, güçlüyüm, dövüşmeyi biliyorum. vücut geliştirme ve kick boks yapıyorum. iyi bir giyim tarzına sahibim. günümün büyük kısmı okumakla geçiyor.

ilk aşamayı başarıyla tamamladım. ikinci aşamada daha büyük ve farklı alanlarda hedeflerim var. ilk aşamayı çoğunluğa göre genç bir yaşta tamamladığım için gururluyum.

gelelim mevzuya. daha önce nihilizmin içine fazla daldığımda elde ettiğin hiçbir şeyin değeri kalmayacağı sorunuyla karşılaşmıştım, net bir çözüm bulamasam da "önce başarayım, sonra düşünürüz" diyerek zihnimde arka plana şutlamayı başarmıştım bu düşünceyi. bu problemin bir kolu olan insan ilişkilerindeki anlamsızlık kafamı kurcalıyor son zamanlarda.

üniversite ortamındayım, istanbul'daki ve tabi ülkedeki sayılı iyi devlet üniversitelerden birindeyim. insanlar son derece samimiyetsiz, sahte. herkesin sosyal adalet savaşçısı olmasını geçiyorum, eğlenceli muhabbet etme kabiliyetine sahip insan neredeyse yok. herkesin dertleri çok aptalca, aldığın montun fiyatını veya tabletinin kalemine ekstra para istediklerini dinlemek istemiyorum ki ben senin. basit ama iddialı bir şakadan bile utanan, insanların alınmasından korkan lavukları istemiyorum ki çevremde.

biriyle kurduğum iletişimi sürdürmek için iki özellikten en az birini arıyorum. ettiğim sohbetten keyif alacağım ya da bana yeni bir şeyler katabilecek, öğretebilecek biri olacak karşımdaki. bunlardan en az birini karşılayamıyorsan seninle harcayacağım vakti okuyarak değerlendirmeyi tercih ederim elbette.

bir de bir zurnaya sap olamadığı halde devasa egoya sahip tipler oluyor. berbat olduğu konuda sana ders, akıl vermeye çalışıyor. ya dümdüz kayman gerekiyor ya da "kırılmasın, boş ver" diye düşünüyorsan iletişimi seyrelterek kesmen. "en çok vakit geçirdiğin 5 kişinin ortalamasısın" muhabbetinden vasıfsız tiplerin hayatında yer etmesine müsaade etmemek de önemli. ayrıca eski arkadaşlarımla da ortak bir ortamım ve derdim kalmadığından ettiğim muhabbetten sıkılmaya başladım. birçok şey zaman kaybı gibi geliyor.

zaman geçiyor, her şey değişiyor, dün kollarında uyuyan veya yediğinin içtiğinin ayrı gitmediği, en ufak mimiksel anlaşmada anırarak gülmeye başladığınız insanlar bugün güzel hatıralardan ve tatlı birer tebessümden ibaret oluyor. geçmişte takılıp kalmamak, sürekli kendini güncellemek ve adapte olmak çok önemli, bazen her ne kadar istemesen de. zira eskiyenlerin ve eskiye takılıp kalanların yeri eskicidir. antikacılarsa eksantrik eskicilerden başka bir şey değildir.

iyi geceler.
 
uzun bir aradan sonra merhaba. adeta çöle dönüşmüş burası.

bugün özel bir gün ve genel ama kısa bir değerlendirme yapmak istiyorum.

umutsuz bir ergenken hayatta yaşamak istediğim her şeyi yaşadım. çok güzel dostluklarım oldu, deliler gibi ve kaliteli bir biçimde eğlendim. birçok kızı ilk gördüğüm andan yarım saat sonra baştan çıkardım, sevgililerim oldu, sabahlara kadar seviştik. bir tanesiyle çok tutkulu bir aşk yaşadık, ardından bolca acı çektim. estetik bir vücudum var, güçlüyüm, dövüşmeyi biliyorum. vücut geliştirme ve kick boks yapıyorum. iyi bir giyim tarzına sahibim. günümün büyük kısmı okumakla geçiyor.

ilk aşamayı başarıyla tamamladım. ikinci aşamada daha büyük ve farklı alanlarda hedeflerim var. ilk aşamayı çoğunluğa göre genç bir yaşta tamamladığım için gururluyum.

gelelim mevzuya. daha önce nihilizmin içine fazla daldığımda elde ettiğin hiçbir şeyin değeri kalmayacağı sorunuyla karşılaşmıştım, net bir çözüm bulamasam da "önce başarayım, sonra düşünürüz" diyerek zihnimde arka plana şutlamayı başarmıştım bu düşünceyi. bu problemin bir kolu olan insan ilişkilerindeki anlamsızlık kafamı kurcalıyor son zamanlarda.

üniversite ortamındayım, istanbul'daki ve tabi ülkedeki sayılı iyi devlet üniversitelerden birindeyim. insanlar son derece samimiyetsiz, sahte. herkesin sosyal adalet savaşçısı olmasını geçiyorum, eğlenceli muhabbet etme kabiliyetine sahip insan neredeyse yok. herkesin dertleri çok aptalca, aldığın montun fiyatını veya tabletinin kalemine ekstra para istediklerini dinlemek istemiyorum ki ben senin. basit ama iddialı bir şakadan bile utanan, insanların alınmasından korkan lavukları istemiyorum ki çevremde.

biriyle kurduğum iletişimi sürdürmek için iki özellikten en az birini arıyorum. ettiğim sohbetten keyif alacağım ya da bana yeni bir şeyler katabilecek, öğretebilecek biri olacak karşımdaki. bunlardan en az birini karşılayamıyorsan seninle harcayacağım vakti okuyarak değerlendirmeyi tercih ederim elbette.

bir de bir zurnaya sap olamadığı halde devasa egoya sahip tipler oluyor. berbat olduğu konuda sana ders, akıl vermeye çalışıyor. ya dümdüz kayman gerekiyor ya da "kırılmasın, boş ver" diye düşünüyorsan iletişimi seyrelterek kesmen. "en çok vakit geçirdiğin 5 kişinin ortalamasısın" muhabbetinden vasıfsız tiplerin hayatında yer etmesine müsaade etmemek de önemli. ayrıca eski arkadaşlarımla da ortak bir ortamım ve derdim kalmadığından ettiğim muhabbetten sıkılmaya başladım. birçok şey zaman kaybı gibi geliyor.

zaman geçiyor, her şey değişiyor, dün kollarında uyuyan veya yediğinin içtiğinin ayrı gitmediği, en ufak mimiksel anlaşmada anırarak gülmeye başladığınız insanlar bugün güzel hatıralardan ve tatlı birer tebessümden ibaret oluyor. geçmişte takılıp kalmamak, sürekli kendini güncellemek ve adapte olmak çok önemli, bazen her ne kadar istemesen de. zira eskiyenlerin ve eskiye takılıp kalanların yeri eskicidir. antikacılarsa eksantrik eskicilerden başka bir şey değildir.

iyi geceler.
Bölümün nedir
 
Nihilizmle yaşamak beni hissizleştirdi , eskisi gibi değilim donuk şekilde yaşıyorum , bir olaya duygusal tepki veremiyorum sanki hissediyormuş gibi rol yapıyorum. Hayatta zevk aldığım şeyler var ama hayat amacım yok , hayatın anlamı hakkında düşünüyorum ama hala fikirlerim oturmadı. Üniversitede okuyorum arkadaşım diyebileceğim birkaç kişi var. İnsanların içindeki sahteliği görüyorum , bir yandan yalnız kalmak istemiyorum bir yandan da sırf yalnızlığımı gidermek için olmadığım biri gibi davranmak istemiyorum. Eski arkadaşlarımla olan samimiyeti burada bulamadım. Bu süreçte ailemin değerini çok iyi anladım. Tıp okuyorum derslerim yoğun bu tempo beni daha da bunaltıyor. Yalnız olmaya alıştım aslında ama hala içimde baskı hissediyorum. Spor yaparak kitap okuyarak içimdeki stresi atmaya çalışıyorum. Mental olarak bu durumdayım ilerde hayatın ne getireceğini merak ediyorum. Bu aralar acıyı yoğun şekilde hissediyorum konuyu görünce içimi dökmek istedim.
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
Üst