- Katılım
- 20 Haziran 2020
- Mesajlar
- 88
- Tepkime puanı
- 122
- Şehir
- İstanbul
Bu yazıda Robert Greene'in "Güç sahibi olmanın 48 yasası" adlı kitabından özetler ve alıntıları paylaşacağım. Faydalı olacağını düşünüyorum.
Yasa 1
Efendinizi asla gölgede bırakmayın.
HÜKÜM
Sizin üstünüzde bulunanların kendilerini üstün hissetmelerini sağlayın. Onları memnun etme ve etkileme arzunuzla yeteneklerinizi göstermede çok fazla ileri gitmeyin, yoksa tam tersine neden olursunuz, yani korku ve güvensizlik uyandırırsınız. Ustanızın olduğundan daha parlak görünmesini sağlayın ve gücün doruklarına tırmanın.
YASAYI ÇİĞNEMEK
XIV. Louis'in maliye bakanı olan Nicholas Fouquet gösterişli partileri, kadınları ve şiirleri seven bir adamdı. Fouquet aynı zamanda zeki olduğu için, kralın vazgeçmeyeceği bir adamdı. Bu yüzden başbakan Jules Mazarini 1661'de onun yerine geçmeyi bekliyordu. Kral ise bu makamı sona erdirmeye karar verdi. Bu ve başka işaretler Fouquet'in kralın gözünden düştüğünü düşünmesine neden oldu. Bu yüzden kralın gözüne girebilmek için, kralın onur konuğu olduğu gösterişli, tiyatro oyunlu bir parti düzenlemeye karar verdi. Parti sonrası kendisinin tekrar kralın gözüne girebileceğini düşünüyordu. Ama hesaba katmadığı bir şey vardı. Fouquet o kadar büyük bir parti düzenlemişti ki, kralın bu zamana kadar yaptığı partiler onun yanında çok küçüktü. Partinin ertesi günü Fouquet tutuklandı. 3 ay sonra ülkenin hazinesinden para çalmakla yargılandı. Yani kralın gözüne girebilmek için düzenlediği parti, hayatına mal oldu. Onun bu suçla yargılanmasının sebebi para çalması değil, kralını (efendisini) gölgede bırakmasıydı.
Kral Fouquet'in yerine ondan daha az tehditkâr ve gösterişsiz birini atadı. Zamanla kazandığı paralar ile, Fouquet'in düzenlediği partiden daha ihtişamlı partiler düzenledi.
YASAYA UYMAK
1600'ün başlarında matematikçi ve gökbilimci Galileo kendini zor bir durumda bulmuştu. Kendi keşiflerini ve değerli icatlarını takdir görmek için zaman zaman o dönemin ileri gelen destekleyicilerine hediye ederdi. Onlar da Galileo'yu her yeni keşfinde nakit parayla değil, hediyeler ile ödüllendirirdi. O bu durumdan hoşnut değildi.
Galileo 1610'da Jüpiter ile ilgili bir keşfinde yeni bir strateji kullandı. Eskiden yaptığı gibi sonucu bir çok kişi arasında bölüşmekten çok,(birine kitabını birine teleskobunu vs.) onlarin aralarından biri olan Medicil'er üzerinde odaklanmaya karar verdi. Medici'leri seçmesinin bir nedeni vardı: l. Cosimo 1540'da Medici hanedanını kurduktan kısa bir süre sonra Jüpiter'i, yani tanrıların en yücesini, Medici sembolü yapmıştı ; politika ve bankacılığın ötesine geçen gücün bir sembolüydü bu, eski Roma ve tanrılarına bağlayan bir sembol. Galileo, Jüpiter' in uydularını keşfedişini Medici'lerin büyüklüğünü onurlandıran kozmik bir olay haline dönüştürdü. Keşiften kısa bir süre sonra "gökyüzündeki yıldızların (Jüpiter'in uyduları) kendilerini teleskopuna" ll. Cosimo'nun tahta çıkışıyla aynı anda gösterdiklerini ilan etti. Uydu sayısının -dört- Medici'lerle uyum halinde olduğunu (ll. Cosimo'nun üç erkek kardeşi vardı) ve bu dört uydunun Jüpiter'in etrafında, dört oğulun l .Comiso'nun, yani hanedanın kurucusunun etrafında döndüğü gibi döndüklerini söyledi. Bir rastlantıdan öte olan bu olay gösteriyordu ki, gökyüzünün kendisi Medici ailesinin yükselişini yansıtıyordu. Keşfini Medici'lere ithaf ettikten sonra Galileo, Jüpiter'in bir bulutun üzerinde oturduğunu ve dört yıldızın etrafında döndüğünü gösteren bir amblem yaptırıp bunu il. Cosimo'ya onun yıldızlarla bağlantısının bir sembolü olarak sundu.
1610'da Il. Cosimo, Galileo'yu resmi saray filozofu ve matematikçisi yaptı, hem de tam maaşla. Bir bilim adamı için bu, hayatının başarısıydı. Artık destek için yalvarma günleri sona ermişti.
Yani Galileo, ömrü boyunca yalvararak elde edeceği parayı, stratejisinde değişiklik yaparak hayal edemeyeceği kadar daha kısa bir zamanda gerçekleştirdi. Efendisini gölgede bırakmadı, aksine yüceltti.
Imaj: Gökyüzündeki Yıldızlar. Belirli bir zamanda yalnızca tek bir güneş olabilir. Gün ışığını asla engellemeyin ya da güneşin parlaklığıyla rekabet etmeyin; daha çok. gökyüzünde soluklaşın ve efendi yıldızın yoğunluğunu arttırmanın yollarım bulun.
Otorite: Efendiyi gölgede bırakmaktan kaçının. Tüm üstünlük nefret uyandırır, fakat bir uyruğun prensinden üstün olması yalnızca aptallık değil ölümcüldür de. Bu, gökyüzündeki yıldızların bize öğrettiği bir derstir; onlar güneşle ilişkili olabilirler, hatta o kadar
parlak da olabilirler, ama hiçbir zaman onun yanında görünmezler (Baltasar Gracian, 1601-1658).
Not: yazıyı sevdiyseniz lütfen aşağıda belirtin. Bu bana devam ettirmem için motivasyon sağlar.
Not 2: Ana dilim türkçe olmadığı için yazım hataları olabilir, kusura bakmayın.
Yasa 1
Efendinizi asla gölgede bırakmayın.
HÜKÜM
Sizin üstünüzde bulunanların kendilerini üstün hissetmelerini sağlayın. Onları memnun etme ve etkileme arzunuzla yeteneklerinizi göstermede çok fazla ileri gitmeyin, yoksa tam tersine neden olursunuz, yani korku ve güvensizlik uyandırırsınız. Ustanızın olduğundan daha parlak görünmesini sağlayın ve gücün doruklarına tırmanın.
YASAYI ÇİĞNEMEK
XIV. Louis'in maliye bakanı olan Nicholas Fouquet gösterişli partileri, kadınları ve şiirleri seven bir adamdı. Fouquet aynı zamanda zeki olduğu için, kralın vazgeçmeyeceği bir adamdı. Bu yüzden başbakan Jules Mazarini 1661'de onun yerine geçmeyi bekliyordu. Kral ise bu makamı sona erdirmeye karar verdi. Bu ve başka işaretler Fouquet'in kralın gözünden düştüğünü düşünmesine neden oldu. Bu yüzden kralın gözüne girebilmek için, kralın onur konuğu olduğu gösterişli, tiyatro oyunlu bir parti düzenlemeye karar verdi. Parti sonrası kendisinin tekrar kralın gözüne girebileceğini düşünüyordu. Ama hesaba katmadığı bir şey vardı. Fouquet o kadar büyük bir parti düzenlemişti ki, kralın bu zamana kadar yaptığı partiler onun yanında çok küçüktü. Partinin ertesi günü Fouquet tutuklandı. 3 ay sonra ülkenin hazinesinden para çalmakla yargılandı. Yani kralın gözüne girebilmek için düzenlediği parti, hayatına mal oldu. Onun bu suçla yargılanmasının sebebi para çalması değil, kralını (efendisini) gölgede bırakmasıydı.
Kral Fouquet'in yerine ondan daha az tehditkâr ve gösterişsiz birini atadı. Zamanla kazandığı paralar ile, Fouquet'in düzenlediği partiden daha ihtişamlı partiler düzenledi.
YASAYA UYMAK
1600'ün başlarında matematikçi ve gökbilimci Galileo kendini zor bir durumda bulmuştu. Kendi keşiflerini ve değerli icatlarını takdir görmek için zaman zaman o dönemin ileri gelen destekleyicilerine hediye ederdi. Onlar da Galileo'yu her yeni keşfinde nakit parayla değil, hediyeler ile ödüllendirirdi. O bu durumdan hoşnut değildi.
Galileo 1610'da Jüpiter ile ilgili bir keşfinde yeni bir strateji kullandı. Eskiden yaptığı gibi sonucu bir çok kişi arasında bölüşmekten çok,(birine kitabını birine teleskobunu vs.) onlarin aralarından biri olan Medicil'er üzerinde odaklanmaya karar verdi. Medici'leri seçmesinin bir nedeni vardı: l. Cosimo 1540'da Medici hanedanını kurduktan kısa bir süre sonra Jüpiter'i, yani tanrıların en yücesini, Medici sembolü yapmıştı ; politika ve bankacılığın ötesine geçen gücün bir sembolüydü bu, eski Roma ve tanrılarına bağlayan bir sembol. Galileo, Jüpiter' in uydularını keşfedişini Medici'lerin büyüklüğünü onurlandıran kozmik bir olay haline dönüştürdü. Keşiften kısa bir süre sonra "gökyüzündeki yıldızların (Jüpiter'in uyduları) kendilerini teleskopuna" ll. Cosimo'nun tahta çıkışıyla aynı anda gösterdiklerini ilan etti. Uydu sayısının -dört- Medici'lerle uyum halinde olduğunu (ll. Cosimo'nun üç erkek kardeşi vardı) ve bu dört uydunun Jüpiter'in etrafında, dört oğulun l .Comiso'nun, yani hanedanın kurucusunun etrafında döndüğü gibi döndüklerini söyledi. Bir rastlantıdan öte olan bu olay gösteriyordu ki, gökyüzünün kendisi Medici ailesinin yükselişini yansıtıyordu. Keşfini Medici'lere ithaf ettikten sonra Galileo, Jüpiter'in bir bulutun üzerinde oturduğunu ve dört yıldızın etrafında döndüğünü gösteren bir amblem yaptırıp bunu il. Cosimo'ya onun yıldızlarla bağlantısının bir sembolü olarak sundu.
1610'da Il. Cosimo, Galileo'yu resmi saray filozofu ve matematikçisi yaptı, hem de tam maaşla. Bir bilim adamı için bu, hayatının başarısıydı. Artık destek için yalvarma günleri sona ermişti.
Yani Galileo, ömrü boyunca yalvararak elde edeceği parayı, stratejisinde değişiklik yaparak hayal edemeyeceği kadar daha kısa bir zamanda gerçekleştirdi. Efendisini gölgede bırakmadı, aksine yüceltti.
Imaj: Gökyüzündeki Yıldızlar. Belirli bir zamanda yalnızca tek bir güneş olabilir. Gün ışığını asla engellemeyin ya da güneşin parlaklığıyla rekabet etmeyin; daha çok. gökyüzünde soluklaşın ve efendi yıldızın yoğunluğunu arttırmanın yollarım bulun.
Otorite: Efendiyi gölgede bırakmaktan kaçının. Tüm üstünlük nefret uyandırır, fakat bir uyruğun prensinden üstün olması yalnızca aptallık değil ölümcüldür de. Bu, gökyüzündeki yıldızların bize öğrettiği bir derstir; onlar güneşle ilişkili olabilirler, hatta o kadar
parlak da olabilirler, ama hiçbir zaman onun yanında görünmezler (Baltasar Gracian, 1601-1658).
Not: yazıyı sevdiyseniz lütfen aşağıda belirtin. Bu bana devam ettirmem için motivasyon sağlar.
Not 2: Ana dilim türkçe olmadığı için yazım hataları olabilir, kusura bakmayın.
