Bağdaşabilircilikten özgürlüğe ağırlık vermek bakımından farklılaşır. İnsanın istediğini yapabilme imkânının bulunmasının özgürlük için yeterli olduğunu savunur. Onun özgürlük anlayışı, özgürlüğü ‘’dışsal bir zorlamanın olmaması’’ durumu olarak anlar. Özgürlük, elbette hiçbir şekilde belirlenmemişlik ya da keyfilik anlamına gelmez. Burada, kişinin kendi kendisini iyi ve kötü karşısında belirlemesi, kendi istek ve arzularına göre davranması söz konusudur. Yani, burada özgürlük kişinin kendi tercihlerine uygun davranması anlamına gelir. Liberteryanizmin özgürlük anlayışı, aynı zamanda negatif bir özgürlük anlayışı olarak geçer. Söz konusu özgürlük anlayışının negatif olmasının anlamı, insanın eylemlerine getirilecek ‘’dışsal kısıtlama ya da engellemenin olmaması’’nda karşılığını bulur. Liberteryanizm, ikinci olarak da kişinin kendi özgürlüklerini hayata geçirirken başkalarının özgürlüklerine zarar vermemesine özel bir önem verir.
Söz konusu özgürlük anlayışı, günümüzde yaygın olarak kabul gören özgürlük görüşünü ifade eder. Bu negatif özgürlük anlayışına göre kişi kendi dışındaki birtakım güç ya da kurumlar tarafından kısıtlanmadığı; kendisi dışındaki bir gücüm müdahalesinden uzak olduğu zaman özgürdür. Söz gelimi ben, içinde yaşadığım toplumun baskısı veya engellemesi olmadan, kendime ait iyi bir ahlaki hayat anlayışı geliştiremiyorsam, ahlaki yönden özgür değilim demektir. İyiyi ve kötüyü seçecek ahlaki olgunluktan yoksun olduğum gerekçesiyle eylemlerime kısıtlama getirilirse; bu, özgür olmadığım anlamına gelir.

Ahmet Cevizci - Felsefeye Giriş, 3. Basım, Nisan 2013 kitabından alıntıdır.