- Katılım
- 22 Kasım 2019
- Mesajlar
- 18
- Tepkime puanı
- 35
- Şehir
- İstanbul
Öncelikle istediği puanı almış bütün dostları tebrik etmek istiyorum. Bu süreçte hepinize başarıları diliyorum ve kendizi gittiğiniz üniversitede hedefleriniz doğrultusunda en iyi şekilde geliştirmenizi diliyorum.
Kalanlar için bu yazıyı yazarken hepinizin farklı bir çoğrafya ve farklı koşullar içerisinde olduğunu göz önünde bulundurularak yazmak istiyorum.
Kendimizi ne kadar tanıyoruz? Yetenekleriniz becerileriniz ne doğrultuda?
Saatlerce masa başında çalışarak mutlu olanlardan mısın?
Yoksa akif bir şekilde sahada koşturmak mı sana göre?
Bu tür sorular kişiden kişiye seçmek istediği meseleğe göre değişir.
Gitmek ve kalmak arasında olmak zorlu bir süreç ve bu süreçten doğan baskılar mantıklı bir karar vermemizi zorlaştırır.
En iyi arkadaşlarının üniversiteye gitmesi.
Ailenin, hocalarının beklentisi altınada puan alman.
Sevgilinin üniversiteye gitmesi.
Yanlız hissetmek.
Bunların hepsi kişiden kişiye farklı baskı türleri oluştur.
Peki sen ne istiyorsun?
Gerçekten iyi bir eğitim ve dolu dolu bi üniversite yaşamı mı?
Eğer istediğin bu ise yalnız değilsin.
Bırak üniversitede partilere, yeni dostluklar instagram storylerini hepsi havada uçuşsun.
Bırak o beraber üniversite hayali kurduğunuz arkaşlıkları, dünya söylemlerin aksine küçük bir yer değil çok fazla insan tanıyacaksın.
Belkide konfor alanından çıkmanın tam zamanı ve hiç olamayacak kadar yanlız hissedeceksin uzun bir süreç olacak ama plan ve disiplin ile hepsinin üstesinden geliceksin kendisini ödüllendirmek şartı ile.
Bana gelirsek 2019 meslek lisesi mezunuyum lisede hiç adil sayılmayacak bir eğitim gördük. Staj, bölüm dersleri fln.
İyi şeylerde olmadı değil belkide şu anda tekrardan hazırlanma gücünü buluyorsam lisede bana bambaşka bakış açıları kazandıran iki tane hocama borçluyum.
Şu anda yermi yaşındaydım üniversite okuyan kendisine hiçbirşey katmayan, diksiyonu geliştiren, ne istediğini geç anlayan, üniversiteyi bırakan, sözlenen, ticarete atılan arkadaşlarım var lisede hertürlü şeyi beraber yaptığımız efsane grubumuz ama şimdi herkesin yolu çok farklı yönlere doğru çiziliyor ve çoğu ne istediğini bilmeyen insanlar kadere razı olanlar. Ben ise geçen iki yılık sürede neyi yapmamak isteğimi, kendimi keşfettim. Bu çok önemi birşey dostlarım.
Ve unutmayın bilinenin aksine sizler birer güzel ve eşsiz kar tanesi olarak (kalabilirsiniz) kendi yeteneklerinizi değerlendirdiğiniz sürece.
Kalanlar için bu yazıyı yazarken hepinizin farklı bir çoğrafya ve farklı koşullar içerisinde olduğunu göz önünde bulundurularak yazmak istiyorum.
Kendimizi ne kadar tanıyoruz? Yetenekleriniz becerileriniz ne doğrultuda?
Saatlerce masa başında çalışarak mutlu olanlardan mısın?
Yoksa akif bir şekilde sahada koşturmak mı sana göre?
Bu tür sorular kişiden kişiye seçmek istediği meseleğe göre değişir.
Gitmek ve kalmak arasında olmak zorlu bir süreç ve bu süreçten doğan baskılar mantıklı bir karar vermemizi zorlaştırır.
En iyi arkadaşlarının üniversiteye gitmesi.
Ailenin, hocalarının beklentisi altınada puan alman.
Sevgilinin üniversiteye gitmesi.
Yanlız hissetmek.
Bunların hepsi kişiden kişiye farklı baskı türleri oluştur.
Peki sen ne istiyorsun?
Gerçekten iyi bir eğitim ve dolu dolu bi üniversite yaşamı mı?
Eğer istediğin bu ise yalnız değilsin.
Bırak üniversitede partilere, yeni dostluklar instagram storylerini hepsi havada uçuşsun.
Bırak o beraber üniversite hayali kurduğunuz arkaşlıkları, dünya söylemlerin aksine küçük bir yer değil çok fazla insan tanıyacaksın.
Belkide konfor alanından çıkmanın tam zamanı ve hiç olamayacak kadar yanlız hissedeceksin uzun bir süreç olacak ama plan ve disiplin ile hepsinin üstesinden geliceksin kendisini ödüllendirmek şartı ile.
Bana gelirsek 2019 meslek lisesi mezunuyum lisede hiç adil sayılmayacak bir eğitim gördük. Staj, bölüm dersleri fln.
İyi şeylerde olmadı değil belkide şu anda tekrardan hazırlanma gücünü buluyorsam lisede bana bambaşka bakış açıları kazandıran iki tane hocama borçluyum.
Şu anda yermi yaşındaydım üniversite okuyan kendisine hiçbirşey katmayan, diksiyonu geliştiren, ne istediğini geç anlayan, üniversiteyi bırakan, sözlenen, ticarete atılan arkadaşlarım var lisede hertürlü şeyi beraber yaptığımız efsane grubumuz ama şimdi herkesin yolu çok farklı yönlere doğru çiziliyor ve çoğu ne istediğini bilmeyen insanlar kadere razı olanlar. Ben ise geçen iki yılık sürede neyi yapmamak isteğimi, kendimi keşfettim. Bu çok önemi birşey dostlarım.
Ve unutmayın bilinenin aksine sizler birer güzel ve eşsiz kar tanesi olarak (kalabilirsiniz) kendi yeteneklerinizi değerlendirdiğiniz sürece.
