Mydoom.exe
Ögöhöhöö
Her zaman dğşğnürüm bunu.
Pek anlamda verecek değilim.
Anlamıyorum çünkğ.
Ufak bir öksürük ile hastaneye koşan biz insanlar, neden 10 saat ruhumuzu ve bedenimizi sattığımız işyerinde halimizi aynadan gçrdüğümizde bir çözüm üretmiyoeuz?
Peki neden tüm vu acıya rapmen kazandıüımıZ para ile almamızı söyledikleri gösteriş yapacaiımız şeyleri alıyıruZ? Bunun için neden kendimizi, çektiğimiz acıyı düşünmüyoruz? İnsanları seviyırum çünkü onlar olmasa bı dünya da varolduğımı gösterecek başka bir delil bulamaz ve hiçbir şeyin anlamı olmazdı.
Yaşayamazdım.
Fakat insanlardan nefrette ediyorum.
Tüm bu aç gözlülük, ciddilik, iki yüzlülik, kibir, gösteriş ve acımasızca olan tüm her şey...
Onları sevdiğim kadar onları öldürmek, boyunlarını ısırarak vahşice öldürmekte istiyorum.
İnsan öldürür zaten sevdiğini.
Tüm bu kabalık beni delirtiyor.
Sanki yapmak istediklerimin bir günahı olmayacakmış gibi hissediyorum.
Belki de tüm bu öfkeyi ve cinneti içim de tutan tek şey korku.
Ölüm ya da acı çekmek değil.
Sonsuza dek acı çekmek.
Zira elini ateşe sürüp aniden çekebilirsin. Bu anlık canını yakar.
O tüpü yakarken ki acı gibi.
Fakat elimin oradan hiç çekilmeyeceğini bilmek beni korkutuyor...
Bazen diyorum kendime; düşüncelerin anlaşılmaz ya da yanlış değil.
Fazlasıyla karşıt olduğu ve uyum sağlayamadıüı için konuşulmaz oluyor.
Zira çoğunluğun oyu geçerli sayıldığı bir dünyada yaşıyoruz.
Bu yüzden hayata uyum sağlamak gerek. Yoksa kaybolup gidersin.
Neden mi?

"Hayatı seçin. İş bulun. İşinizde ilerleyin. Aile kurun. Büyük ekran bir televizyon alın..."
"...Çamaşır makinesi, araba, cd player, elektrikli konserve açacağı alın. Sağlığınıza dikkat edin. Kolesterolünüzü düşük tutun ve kendinize diş sigortası yaptırın. İpotekle ev alın. İyi bir ev için çalışın. Arkadaşlarınızı seçin. Hobileriniz için ayrı giysiler ve uyumlu çanta kullanın. Doğru dürüst bir çatısı olan, üç odalı pahalı bir daire kiralayın. D.I.Y’e gidin ve Pazar sabahı orada ne işiniz olduğunu düşünün. Kanepenizde oturun, televizyonun beyninizi yıkamasına izin verin, ruhunuzu o salak yarışmalara satın ve bir şeyler tıkının. Tüm bunları yaptıktan sonra intihar edin. Sırf neslinizi devam ettirebilmek için… Ürettiğiniz o sersem bebelerin ortalığa işemesini izleyin. Geleceğinizi seçin. Hayatı seçin.

Ama neden böyle bir şey yapayım ki? Ben hayatı seçmemeyi seçtim. Ben başka bir şey seçtim.

Neden mi?

Hiçbir nedeni yok."

Bu düzene uymayınca antisosyal, sosyopat tanısı koyuyorlar hemen. Oysa sokağa elektrikli testereyle inmek çok güzel olurdu.
En iyisi her şey ile taşşak geçip karşındaki kişi ile mutlu olmak, kendimizi strese sokmanın anlamı yok.
Revolver filminin şu sahnesi konuşmuş zaten:

Aklıma Joker'in muhteşem sahnesi ve repliği geldi ''neden bu kadar ciddisin sen''