- Katılım
- 15 Ekim 2019
- Mesajlar
- 145
- Tepkime puanı
- 191
- Şehir
- Ankara
Geçen günlerde aklıma bir soru takıldı. Bunca yılımı ayırdığım okul gerçekten önemli mi?
Düşünmeye başladım.
Bir işte ustalaşmak için 5000 saat gerekli (ünlü bir rock yıldızına göre).
Peki okula ayırdığım zamanda kaç şeyde ustalaşabilirdim?
11 yıldır okula gidiyorum. Kabaca hesap yaparsak (hesap ayrıntılarıyla kafanızı yormayacağım) 25.000 saat ediyor.
Bu basit hesabı yapacak kadar matematiğiniz vardır herhalde, 5 şeyde usta derecesinde olabilirdim.
5 konuda bir yıldızcasına iyi olabilirdim
Fakat elimde ne var?
Bundan çok uzak olduğu kesin.
Bu şartlar altında, okulun gereksiz olduğu apaçık belli. Sadece eğilmiş başlar yaratmak için kurulmuş bir sistem. Doğunun ne tarafta olduğunu değil de, doğuya giden bir aracın, kuzey yönüne giden bir aracı, hangi yöne doğru gittiğini gördüğünü öğreniyoruz.
Ancak şöyle bir sıkıntı da var. Kısmen daha rahat yaşamak için uyum sağlamamız gerekiyor. Bu durumda üniversite okumadan (eğer çok çok nadir biri değilseniz) yüksek bir yere gelme şansınız yok.
İki durum aklımda resmen savaşıyor. Bazen "s*kerim okulunu" deyip her şeyi bir kenara atıyorum, bazen "salaklık yapma oğlum kır kıçını çalış" moduna giriyorum, biraz çalışınca aklıma okulun varlık nedeni geliyor, çalışmıyorum, sonra "çalışmazsan böyle böyle olur" düşünceleri aklımı işgal ediyor, tekrar çalışmaya oturuyorum. Kısır bir döngüye girdim kısacası.
Peki sizce okula gitmek, ders çalışmak önemli mi, tuttuğum yoldan gitmeli miyim yoksa zararın neresinden dönersen kârdır deyip ilgi duyduğum alanda uzmanlaşmaya mı başlamalıyım? Hangi düşünce şeklinin faydası en fazla olur?
Düşünmeye başladım.
Bir işte ustalaşmak için 5000 saat gerekli (ünlü bir rock yıldızına göre).
Peki okula ayırdığım zamanda kaç şeyde ustalaşabilirdim?
11 yıldır okula gidiyorum. Kabaca hesap yaparsak (hesap ayrıntılarıyla kafanızı yormayacağım) 25.000 saat ediyor.
Bu basit hesabı yapacak kadar matematiğiniz vardır herhalde, 5 şeyde usta derecesinde olabilirdim.
5 konuda bir yıldızcasına iyi olabilirdim
Fakat elimde ne var?
Bundan çok uzak olduğu kesin.
Bu şartlar altında, okulun gereksiz olduğu apaçık belli. Sadece eğilmiş başlar yaratmak için kurulmuş bir sistem. Doğunun ne tarafta olduğunu değil de, doğuya giden bir aracın, kuzey yönüne giden bir aracı, hangi yöne doğru gittiğini gördüğünü öğreniyoruz.
Ancak şöyle bir sıkıntı da var. Kısmen daha rahat yaşamak için uyum sağlamamız gerekiyor. Bu durumda üniversite okumadan (eğer çok çok nadir biri değilseniz) yüksek bir yere gelme şansınız yok.
İki durum aklımda resmen savaşıyor. Bazen "s*kerim okulunu" deyip her şeyi bir kenara atıyorum, bazen "salaklık yapma oğlum kır kıçını çalış" moduna giriyorum, biraz çalışınca aklıma okulun varlık nedeni geliyor, çalışmıyorum, sonra "çalışmazsan böyle böyle olur" düşünceleri aklımı işgal ediyor, tekrar çalışmaya oturuyorum. Kısır bir döngüye girdim kısacası.
Peki sizce okula gitmek, ders çalışmak önemli mi, tuttuğum yoldan gitmeli miyim yoksa zararın neresinden dönersen kârdır deyip ilgi duyduğum alanda uzmanlaşmaya mı başlamalıyım? Hangi düşünce şeklinin faydası en fazla olur?