Öncelikle herkese iyi forumlar diliyorum
Belirttiğim gibi samimiyetten korkuyorum ne biliyim böyle biriyle yakın olmak olmak falan bana uzak geliyor hem arkadaş hem de sevgili mesela sevgilim olacağını düşündüğümde biriyle aramdaki o yakınlığı düşününce ya da Bi arkadaşla çok samimi olduğumu düşününce garip bir tiksinti geliyor ben mal falan mıyım korkuyor muyum ondan da emin değilim sorumluluk almayla bir bağlantısı var mıdır

İlişkiden korkuyorsun kızın yanında ne yapacağını bilmiyorsun.

Birisinin sana 40 yıllık dostunmuş gibi bir anda samimi davranmasından tiksiniyorsun. İnsanlarla samimi olmayı sevmiyorsun. Sıradan insanları gereksiz buluyorsun. Samimi olarak yakın bir arkadaş gördüğün biriyle muhtemelen sürekli şakalaşıyorsun. Tahmin edeyim; normalde birkaç tanıdığın sana selam falan veriyor. Ancak bütün dertlerini, sırrını özel bir kişiye açıyorsun. Doğru mu?

Bu tip meselelere böyle yerlerde çözüm bulabileceğini düşünmüyorum. Aynı problem bende de var ama artık problem olarak görmüyorum. Eskiden hiç samimi arkadaşım yok diye yakınıp benimle samimi olanlara duvar örmüşlüğüm çok oldu. Ya da birine bir şey anlatıp ulan bilmesine gerek var mıydı sanki dediğim de. Bendeki problemi buldum ben, önceden insanların benden sıkılacağını düşünüyordum hala da biraz öyle düşünürüm. Benden sıkılacaklarını düşündüğüm için hiç kimseyle uzun uzadıya muhabbet etmezdim. Uzun bir konu açılacaksa iyi bir yere gitmiyorsa baştan yavaş yavaş o muhabbetten ayrılma sinyali verirdim. Flörtlerde bu sıkıntıyı yaşamadım hiç ukalalık gibi olmasın ama onları pek umursamadığım için fakat iş ciddiye binince düşünmüşlüğüm çok oldu. Hatta forumda bile bir şey yazarken bunu yazmaya gerek var mıydı niye yazdım ki diye düşünürüm.

Ben sorunu birazcık eğlenceli biri olarak, bazen yerine göre farklı davranarak çözdüm. kendin ol falan diyeceksiniz ama kendim olsam çevremde kimsenin olmasını istemem bundan da rahatsızlık duymam. Biraz toplum içinde olabilmek için gerekiyor böyle şeyler. Tavsiyem önce sorununu tespit etmeye uğraş sonra da deneme yanılma kendine uygun bir çözüm bul. Ha diyeceksin bişey önermiyorsun niye yazdın onca yazıyı, yalnız olmadığını veya durumun olağanüstü bişey olmadığını anlatabilmek için yazdım. Belki sorunun kaynağı da aynıdır seninle.

Alfa adayı diye nick koyup insanlara mesafe koyuyorsun ya da tiksiniyorsun. Haahah alfaya bak

.

Mdemirell' Alıntı:

Alfa adayı diye nick koyup insanlara mesafe koyuyorsun ya da tiksiniyorsun. Haahah alfaya bak

Genişletmek için tıkla ...

Yahut insanların içine girip herkesle sırmaş dolaş olup ortamın cıvığı -betası- mı olsun?

channibalism' Alıntı:

Yahut insanların içine girip herkesle sırmaş dolaş olup ortamın cıvığı -betası- mı olsun?

Genişletmek için tıkla ...

Alfa adam bunun dengesini ayarlayabilen kişi değil midir? Ne kendini ortamlardan soyutlayan ne de girdiği ortamın şaklabanı olan... İnsanların arasına karışıp onlara cıvık tavırlar sergilemeyen bir sürü örnek verilebilir. Ha bir de şöyle bir durum var: Kendini diğer insanlardan soyutlayan kişi, eğer kendisini çok üstün niteliklerle ve becerilerle donatmayı başarmışsa bu soyutlama işlemini hayatına geçirmesini haklı bulurum, buna hakkı vardır. Çünkü zaten bende hepsi var kendime yeterim gibisinden havaya bürünüp standart hayatın fabrika ürünü insanlarına aldırış etmemek en mantıklı hareket olur kendisi için. Ama sen veya ben gibi insanların buna hakkı olduğunu düşünmüyorum. Yani seni bilmem ama ben daha kendimi ne kadar geliştirmişim ya da ne kadar yol katetmişim ki buna ihtiyacım olsun? Bence kendimizi geliştirme yolunda uzun bir süre fabrika ürünü insanların kahrını çekmek zorundayız.

Mdemirell' Alıntı:

Alfa adayı diye nick koyup insanlara mesafe koyuyorsun ya da tiksiniyorsun. Haahah alfaya bak

Genişletmek için tıkla ...

neyse yorum yok