"Albert Camus"nün ( 1913-1960) en tanınmış, en çok yabancı dile çevrilmiş, en çok incelenmiş ve hala en çok satan kitaplar arasında yer alan "Yabancı", aynı zamanda yazarın en gizemli yapıtı. Ölümün egemen olduğu bir "varlık"ın en anlamsız olgularını saçma bir düzensizlik içinde yaşayan bu romanın başkişisi "Meursault", bir simge kahraman değildir, "adı" olmayan bir "Yabancı"dır; bu eksik kimlik, gerçeklikten algıladığı şeyi yapılandıramayan, yeniden örgütleyemeyen, ama gerçekliğin yankılarını yakalamaya çalışan bir boş bilincin imgesidir. Onun kayıtsızlığı ve edilgenliği, işte bu boş bilincin ürünüdür. Yabancı, büyüleyici gücünü, içinde barındırdığı trajedi duygusuna borçlu: Bir türlü ele geçirilemeyen anlamın sürekli aranması, bilinç ile toplumsal dünya arasındaki çatışma... Camus'yle buluşanların hiçbiri, onunla karşılaşınca hayal kırıklığına uğramamıştır. "Mutluluk, bir yerde ve her yerde hiçbir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir," der Camus. Giderek daha çok sevilen bir yazar olması, onun bu sevgisinin yansımasından başka bir şey değildir.
Kitabın maaliyeti 12tl civarıdır, şimdiden iyi okumalar

okuyun, okutun

Camus ve varolma sancilari Varoluşçuluk sakat dogmus bir akim bence.Camus bu kitapta kendine yabancılaşmış kanimca..

Camus, Nietzsche'yi tahmin ettiği gibi yaklaşık kendinden 100 sene sonra anlayan ilk adamlardan biri. Nihilizm temel olarak "hiçbir şeye gereğinden fazla değer vermeme" konusunda çok yararlı olsa da abartıldığında sonu aşırı yalnızlığa ve hatta deliliğe kadar gidebiliyor. Tecrübeyle sabittir ve yatırım tavsiyesi değildir. Nietzsche Bey gibi kırbaçlanan bir atı gördüğünde gidip ona sarılıp ağlayan, orada bayılan ve geriye kalan hayatını "deli" sıfatıyla kız kardeşinin bakıcılığında yatakta geçiren bir adam olmak istemezsiniz. Dark Triad ve Nihilizm sanıldığı kadar mükemmel şeyler değil ve kurtulmak biraz zaman alabiliyor. Siz yine de annenizin cenazesinde sütlü kahve içmeyin.