- Katılım
- 14 Ekim 2019
- Mesajlar
- 12
- Tepkime puanı
- 56
- Yaş
- 24
- Şehir
- İstanbul
İnsan yapabileceklerine güvendiği kadar özgür ve huzurlu, ne kadar çok şeyi yapabileceğine inanırsa işte o zaman kendine olan güveni palazlanmaya ve dünyayı farklı bakış açıları ile görmeye başlar... aslında belli aralıklarla içine düştüğümüz depresyonun sebebi geçmişte yapılış açısından kolay olan şeylerin şu anda yapılma imkanı yokmuş gibi gözükmesidir. Kişi kendini anda tutmak yerine ya gelecekteki haline odaklanır ya da geçmişte ki görünüş ve yapabilme kabiliyetine ulvi bir özlem duyar, her biri değerli kişilikleri düşüncelerin çıkmaz sokağında köşeye sıkıştıran işte bu illet.
1- Yazmak mı istiyorsun? o an içinden geldiği gibi yaz ne yazdığının önemi yok...
2- Aklından fiil gerektiren bir şey geçtiğinde görmezden mi geliyorsun yoksa hayata geçirmek için bir şeyler mi yapıyorsun? elinden ne geliyorsa yap, o ufacık fiilin hayatını kökten değiştirebilme potansiyeli var, potansiyelinden kopan parçalar misali...
3- Spor mu yapmak istiyorsun? evet o anda her ne yapıyorsan yap bırak ve kendini rahat hissettirebilecek birkaç egzersiz dene, eğer düşüncelerini dinlemeye devam edersen asla gerçekleşmeyen bir düşünce olarak kayıtlara geçecek...
4- Tüm bunların ışığında kendini değersiz ve aşağılık biri olarak addedebilirsin geçmişte yaptığın hatalar, şu anda devam ettiğin kötü alışkanlıklar kendine koyduğun sınırlandırma programının ana bileşenlerini oluşturan bu maddeler ve programın verdiği sonuç doğrultusunda iç sesinin sana söyledikleri 'Sen güzel bir gelecek hak etmiyorsun!!, Mutluluk senin neyine!, İnsanlar arzuladıkları şeylerin esaretinde hayatın zevk-i sefasını sürerken sen de ekranının başında kamburunu çıkarıp insanların yazdığı yazıları, insanların yaratımı olan görüntülü her türlü içeriği, başkalarının yamanmış düşüncelerini izlemeye devam et! belki o zaman içinde çığlıklar atan benliğini susturabilir ve monoton hayatına devam edebilirsin.'
5- Geçmişinden hatalar çıkardığını sanan insanlarla çevreli bir dünyada yaşıyoruz. Başkalarını eleştirerek mutsuzluğunu dile getiren ve her konuşmasında aslında zayıf noktalarından dem yanan bir topluluktan bahsediyorum. böyle bir çevrede psikolojik olarak güçlü kalmak zor olsa gerek. Bu tür kitleler genelde hayatlarını plansız yaşarlar akıllarında yapmak isteyip de yapamadıkları onlarca şey ile etrafta volta atarlar. Bizi bu gruplamalardan ayıracak şey planlı yaşamak, rutin sahibi olmak ve düşünmek için kendine zaman ayırmaktır... Unutma beynin asla yorulmaz !
1- Yazmak mı istiyorsun? o an içinden geldiği gibi yaz ne yazdığının önemi yok...
2- Aklından fiil gerektiren bir şey geçtiğinde görmezden mi geliyorsun yoksa hayata geçirmek için bir şeyler mi yapıyorsun? elinden ne geliyorsa yap, o ufacık fiilin hayatını kökten değiştirebilme potansiyeli var, potansiyelinden kopan parçalar misali...
3- Spor mu yapmak istiyorsun? evet o anda her ne yapıyorsan yap bırak ve kendini rahat hissettirebilecek birkaç egzersiz dene, eğer düşüncelerini dinlemeye devam edersen asla gerçekleşmeyen bir düşünce olarak kayıtlara geçecek...
4- Tüm bunların ışığında kendini değersiz ve aşağılık biri olarak addedebilirsin geçmişte yaptığın hatalar, şu anda devam ettiğin kötü alışkanlıklar kendine koyduğun sınırlandırma programının ana bileşenlerini oluşturan bu maddeler ve programın verdiği sonuç doğrultusunda iç sesinin sana söyledikleri 'Sen güzel bir gelecek hak etmiyorsun!!, Mutluluk senin neyine!, İnsanlar arzuladıkları şeylerin esaretinde hayatın zevk-i sefasını sürerken sen de ekranının başında kamburunu çıkarıp insanların yazdığı yazıları, insanların yaratımı olan görüntülü her türlü içeriği, başkalarının yamanmış düşüncelerini izlemeye devam et! belki o zaman içinde çığlıklar atan benliğini susturabilir ve monoton hayatına devam edebilirsin.'
5- Geçmişinden hatalar çıkardığını sanan insanlarla çevreli bir dünyada yaşıyoruz. Başkalarını eleştirerek mutsuzluğunu dile getiren ve her konuşmasında aslında zayıf noktalarından dem yanan bir topluluktan bahsediyorum. böyle bir çevrede psikolojik olarak güçlü kalmak zor olsa gerek. Bu tür kitleler genelde hayatlarını plansız yaşarlar akıllarında yapmak isteyip de yapamadıkları onlarca şey ile etrafta volta atarlar. Bizi bu gruplamalardan ayıracak şey planlı yaşamak, rutin sahibi olmak ve düşünmek için kendine zaman ayırmaktır... Unutma beynin asla yorulmaz !
Son düzenleme:
